Aromacirkel

Brinta zette me aan het denken. Hoe proef ik een wijn, hoe tracht ik hem te beschrijven?
Ik heb dit voor mezelf eens ( af en toe wat ongeordend ) op een rijtje gezet.
Wat volgt is dus geen wetenschappelijk verantwoorde handleiding om een wijn te beschrijven.
Het pretendeert dan ook allesbehalve de waarheid- noch volledig te zijn.
Over gebruik en categorisering van sommige termen kan desgevallend onderhandeld worden.

1. Het uitzicht
Het zicht behandel ik meestal nogal stiefmoederlijk. Ik vind dit dan ook veruit het minst belangrijke aspect aan een wijn. Een ultiem heldere wijn kan smaken naar een gebruikte tampon van Inge Vervotte, de meest troebele wijn kan je smaaksensaties naar ongekende hoogten brengen.
Twee zaken kunnen je wel al wat leren over de wijn:
1. Hoe intens is de kleur? Hoe intenser, hoe hoger waarschijnlijk de concentratie. Hoewel dit uiteraard sterk afhankelijk is van de cépage waaruit je wijn is samengesteld. Een zeer geconcentreerde pinot noir zal altijd een lichtere kleur hebben dan de meest fletse tannat.
2. Geeft de kleur een jonge indruk of is hij al wat geëvolueerd? Bij witte wijnen heb je in het tweede geval minder schittering en een donkerdere kleur, bij rode wijnen een matter uitzicht en het euvel waar Coveliers al enige tijd aan lijdt: wat bruinachtige verkleuring aan de rand.

2. Het aroma
(hier heb ik het vooral over rode wijnen)
Men neemt aan dat de mens 4000 verschillende geuren kan onderscheiden.
Bij sommige wijnen zijn we al blij als we aan een drietal komen…
Soms stuift het aroma uit het glas. Vele typische drinkwijntjes vertonen dan een redelijk unidimensionele geur van rood fruit, in vele gevallen denk je spontaan aan fruityoghurt.
Andere wijnen zijn subtieler, hebben soms wat tijd nodig om hun aroma’ s los te laten.
Het is verbazend hoe een wijn kan evolueren in je glas. Zeker bij jonge wijnen neem je best je tijd om deze evolutie te volgen.
Nu, je ruikt aan je glas, dat ruikt lekker, maar WAT ruik je?
Hierbij stel je jezelf enkele vragen.
*Ruik ik fruit?
indien JA,
Is het ZWART of ROOD fruit?

Zwart of rood fruit is makkelijk herkenbaar. Als je nog niet onmiddellijk herkent om welk fruit het gaat sluit dan je ogen, dompel je neus lekker diep in je glas en denk aan aardbeien, frambozen en kersen. Neen? Opnieuw, denk nu aan pruimen, bosbes, zwarte bes, dadel, vijg.

Herken je nog steeds geen fruittoetsen?
Dan ga je over naar je volgende vraag

*Ruik ik iets kruidig?
Als je hier niet direct een antwoord op kan verzinnen, loop eerst eens naar je kruidenrekje en neem de geuren op van je flesjes witte en zwarte ( of roze) peper, rozemarijn, marjolein, kaneel, paprika, kruidnagel, enz..
Plof dan opnieuw met je kokkerd in je glas en tracht te bepalen of je één van die geuren herkent. Indien je niks herkent, zeg dan toch maar kruidnagel. Martin Heylen vertelt je waarom.

*.Ruik ik iets floraal?
Sluit je ogen. Herken ik hier rozen in? Viooltjes? Pisbloemen? Indien positief op laatste suggestie open dan weer je ogen en zet die vaas mooi terug.

*Ruik ik iets vegetaal, mineraal of aards?
 Ruik je champignons, rottende bladeren ( bij wat oudere wijn ), bos, humus?
Of ruik je leisteen na een plensbui?
Ruikt deze wijn naar een stukje authentieke Vlaamse kleigrond? Dan mag je deze avond bij Geert Bourgeois gaan eten.

*.Ruik ik –Chocolade? Mokka? Caramel? Vanille? Toast? Iets geroosterd? Boter? Tabak?
Positief op alles?Als de wijn geen houtlagering heeft gehad haal dan snel je chocoladesaus van het vuur en blus je kachel.

3.De smaak
Smaak als parameter is hier eigenlijk verkeerd uitgedrukt, de smaak is maar een klein deeltje van wat je ervaart in de mond. Daar komen veelal de smaken terug die je herkende in de aroma’ s.
Wat ik echter het allerbelangrijkste vind aan een wijn is: de structuur, de lengte en de afdronk.
 *Is deze wijn een Lotti(soepel en vlot) of eerder een Bourlon(hard en hoekig)?
-Indien soepel en vlot, heb je na 2 seconden het gevoel dat de wijn is uitverteld en smaakt hij van het begin tot het einde hetzelfde.? Dan is het niet alleen een soepel maar ook simpel wijntje.Of kan je hem nog een paar toertjes laten maken over tong en verhemelte en zijn er veel nuances? Dan heb je een complexe wijn met rijpe of versmolten tannine en een mooie lengte.
-Indien hard en hoekig, drink één glas, zet er de kurk op en probeer de volgende ochtend opnieuw. Is hij toegankelijker en lekker, geniet ervan maar wacht dan minstens een jaar met het openen van je volgende fles ( Dit had ik al enkele malen met jonge Bandol ) Is hij na drie dagen nog steeds hard en hoekig geef dan je overige flessen weg aan de tombola van de judoclub of aan je besnorde tante.

*Slik je deze wijn in één keer in of in stukjes? Heb je dan op het einde het gevoel dat je er op kan bijten? Indien wel, kan je spreken van een wijn met grote concentratie.
De structuur is eigenlijk de bouw van een wijn. Als de wijn niet meer laagjes vertoont dan je glas fruitsap dan heb je een lichte wijn met weinig verschillende nuances, een wijn die je heel snel je slokdarm laat zien.
Maar wil je de wijn liefst minutenlang in de mond houden omdat ie er zo mooi in evolueert, omdat hij eerst compact lijkt maar dan openbloeit, omdat hij verrassend of boeiend is, omdat hij tegelijkertijd vol en rijp smaakt maar toch niet plat of lomp is door de mooie zuren, dan heb je een wijn met schitterende structuur en lengte.
Jammer genoeg moet elke slok ooit doorgeslikt  worden (of uitgespuwd, jaja).
De echt grote wijnen laten zich echter  niet zo gauw afvoeren en komen steevast nog eens terug.
Een mooie en liefst ellenlange afdronk.
Extra genieten voor hetzelfde geld.

Zo, aan het werk nu.
Alle scrupules opzij.
Maak je eerste degustatienota.
En geef op die manier je wijn een tweede leven
Eén waarvan wij kunnen meegenieten.