Maar natuurlijk!

Nee nee, ik zeg niet dat het niet kán!
Ik zeg alleen dat ge wreed moet opletten!
Ja, dat is wel juist, je moet ze bewaren aan 14 graden of minder.
En is het in uw winkel constant 14 graden ? En verkoopt ge die wijn in de zomer ?
Ja maar een korte periode kan echt geen kwaad hoor.
Niet onmiddellijk nee, maar na twee jaar heb je problemen met die wijn. En dan begint hij te hergisten, en zeg me niet dat ge dat dan niet smaakt, uwe wijn is gewoon kapot!

De Syntra-lesgever wond zich bijna op.
Hij is niet echt tégen natuurlijke wijnen, maar zeggen dat ie er voorstander van is zou ongeveer hetzelfde zijn als zeggen dat Bart De Wever voorstander is van de onmiddellijke invoering van de verplichte tweetaligheid voor alle officiële documenten in Mortsel.
Onze sympathieke medestudent en eigenaar van Les Trésors ( specialist in deze) had het dus allesbehalve makkelijk en diende zijn beste argumenten uit de wijnkast te halen om zijn passie te verdedigen.
Om maar te zeggen dat de biodynamische, biologische, natuurlijke, echte (of hoe je ze ook wil noemen) wijnen af en toe voor behoorlijke discussies zorgen in de wijnwereld. Als u er meer over wil weten kan u oa hier terecht.

Ook Stefaan Van den Bossche van Divino is een diehard aanhanger van eh…zuivere wijnen.
Op de degustatie twee weekends terug in Dendermonde kreeg ik er een
aantal te proeven ( aangeduid met).

H Klée, Riesling GC Schlossberg :Goed gemaakt maar iets te rond en fruitig naar mijn smaak, ik prefereer de mineraliteit in Riesling.(10.60€)
Domaine de la Bastide, Chateau neuf du Pape Blanc Te weinig complexiteit voor een wijn van dit kaliber, bittertje in de afdronk, heeft misschien meer tijd nodig om zich te ontplooien-of was ik zelf nog niet goed opgewarmd?-( 18.5€).
Snel naar de tafel van E Hiel, de biodynamische symphaticus.
Dom. de la  Sénèchalière, La Bohème Loire 2006 « Ce vin est sec, mais pas acide » lezen we op het speelse etiket( zie foto). En inderdaad, hoewel allesbehalve plat is deze wijn vol en toch fris, met veel wit fruit en iets rokerigs in de afdronk. Een complexe melon de Bourgogne, een frivole Bretoen, kom dat tegen! Verder lezen we nog “ni acidification, ni collage, ni levurage » en ook  « SO2 : uniquement avant la mise en bouteille, +ou- 2mg » Ondanks die 2mg zwavel(;-)) kwam deze wijn  verrassend lekker en enorm leuk uit de biohoek !
Domaine Riffault, Sancerre Akménine 2006(15€) Zacht rijp fruit, klassebanaan, abrikoos in slagroom (jawel, hij deed me wat aan viognier denken), sinaasappel, enfin, een volle fruitmand en gratis erbovenop nog een heel lekkere afdronk. Een totaal onherkenbare sauvignon blanc, origineel en heerlijk.(15€)
Bij de Anjou 2005 van Domaine de la Charmeresse noteerde ik enkel ‘ glyceroltoets’.
De Radikon 2002 Ribollo Gialla (dit is de druif),  Friuli rook naar hars en stro, had heel mooie zuren en een zeer complexe structuur. Een bijzondere en boeiende wijn die je zelden drinkt(20€).
Ook de Massa Vecchia,Toscane 2004 (24.5€) had een lange maceratie gehad (tot 3 weken) en blonk daardoor uit in complexiteit. Ik noteerde abrikoos en boomschors, een parfumachtig, etherisch karakter, hoog in zuren ( wat hoge houdbaarheid voorspelt!) en limoen in de afdronk.
In rood proefde ik opnieuw Le Canon ( St Peray) van de Japanner  Hirotake Ooka, een zwavelloze wijn die 24 uur nodig heeft om te ontbolster
en. Puur fruit, zacht en zwoel.
De Clos Fantine, Faugeres 2004 die me vorig jaar zo beviel kon dit keer minder overtuigen.
Massa Vecchia Rosso Toscane 2003, een mooie wijn maar met z’n 29€ toch wat overprijsd,  had gestoofd fruit in de neus en ondanks de atypische druiven( cab en merlot)een typisch Italiaans mondgevoel en rubber in de afdronk. Zou Sloveens hout hiervan de oorzaak kunnen zijn?
Jimenez-Landi 2005 is aan 11€ een topper, veel (gedroogd) fruit, rozijntjes en mooie houttoetsen, ondertussen herproefde ik deze wijn thuis op drie dagen, de derde dag was hij op zijn best. Aanrader!
Mijn favoriete Italiaanse druif is de nebbiolo dus had ik grote verwachtingen bij het proeven van de Accomasso Barolo 2001. Een eigenaardige wijn, een lichte kleur en een geur puur op finesse, rood fruit, totaal geen houtimpressies, lijkt licht maar is lang in de mond, hoog in zuren. Deze wijn was ofwel te jong, ofwel heb ik ‘m niet volledig begrepen ( ik vond ‘m wel lekker maar deelde niet in de oneindige euforie van de joviale schenker).
M’n proefronde eindigde klassiek: we mochten nippen van een Giscours en een Sociando mallet 2004. De wijn van Jean Gautreau haalde het van de iets te houtgedomineerde Margaux maar beide wijnen misten naar mijn gevoel wat diepte. Mijn ondertussen verzadigde smaakpallet was hoogstwaarschijnlijk de oorzaak van de mindere performance van deze Bordeauxwijnen.