Dag Eric,
Nog eens dank voor de schitterende wijn die je me maandag cadeau gaf.
Ik vrees dat ie snel voor de bijl zal gaan met de feestdagen in zicht -ook zonder feestdagen in zicht eigenlijkookomtzotestelleninditgeval (sic) –
Zoals je me vroeg proefde ik voor je ook de St Estephe 2005.
Op de fles staat het weinig belovende "mis en bouteille dans la région de production".
Aaah, het doembeeld van een grote overbezwavelde tank vol gesteriliseerde wijn komt in me op…
Maar kom, ik tracht alsnog om onbevangen de wijn een eerlijke kans te geven. Er is tenslotte toch ook een vermelding “Selection Privée”
, én hij is gebotteld voor het eeuwenoude en redelijk betrouwbare huis ’Cordier’.
De kleur is, gezien het jaartal en de appellatie, verbazend licht. Zouden ze durven bijlengen, zouden ze durven?
Het aroma valt eigenlijk best mee. Heel fruitig, met veel fruit en dan ook nog wat fruit. Na wat opschudden toch ook een ander accent, namelijk een lactische toets, beetje bessenyoghurt, correctie kérsenyoghurt. Met veel verbeelding ontwaar ik ook een lichte kruidigheid.
Al bij al charmant, maar geen spoor van een St Estephe touch.
In de mond hetzelfde fruitige en lactische karakter, met wat mokka en een licht bittertje op het einde. Maar hier wordt duidelijk wat het antwoord is op de vraag die ik me stelde enkele zinnen eerder: JA, ze durven. Want de materie in deze wijn is beperkter dan de grijze stof van Anke Vandermeersch*, en dat wil wat zeggen.
Blind zou ik op een goed gemaakte, commerciële vin de pays d’ Oc gokken in de 5 euroklasse.
Goed gemaakt, drinkt enorm lekker weg maar vertoont een gebrek aan structuur en karakter.
Mocht ik dit krijgen in de foyer van het NTG, ik zou heel tevreden zijn.
Maar dat ze op zulke flessen de naam St Estephe mogen zetten lijkt me niet de beste zet om het reeds fel afgebladerde Bordeauxblazoen enigszins op te poetsen.
Ik zie met ongeduld uit naar de glorierijke ontkurking van de Rijks’ chenin blanc die je me schonk.
In tegenstelling tot vorige wijn voeg ik die wél met graagte toe aan mijn collection privée.
*Lezers die zich door deze kromme metafoor beledigd voelen: Ja, Anke Vandermeersch is ook een mens en neen ik vind het niet erg dat u hier nooit meer komt lezen.
Vinejo s Wijnblog 