Vinejo, 12 jaar 
Wat heel erg hielp was dat ik van bij het begin enkele goede vriendjes maakte, zoals Wim en Luc, maar vooral, vanaf het zesde leerjaar, Michel B.
Michel was afkomstig van een mooie groene Gentse randgemeente, en had samen met een aantal vriendjes uit de buurt de stap naar het atheneum gezet. De meegekomen vriendjes, waarmee Michel vooral Frans sprak, belandden in 6A, Michel zelf belandde in 6C.
De kleine Vinejo zat daar ook, en maakte algauw een plaatsje vrij op z’n bank voor die toffe nieuwe die blijkbaar ook goed op een balletje kon trappen.
Jo sprak dan wel geen vloeiend Frans zoals de vrienden van z’n nieuwe maatje, en Michel gaf dan wel toe dat hij eigenlijk graag bij z’n buurtgenoten in de klas had gezeten, toch klikte het meteen tussen de elfjarige knaapjes.
Samen schoten ze ‘muften’ op het plafond, samen werden ze gestraft en moesten ze tijdens de speeltijd alle natte propjes met de borstel naar beneden halen.
’s Avonds oefenden ze via de telefoon hun Franse dialogue in.
Op de speelplaats was een tennisbal voldoende om hun voetbalhonger te stillen. Scoren deed je door op de basketbalpaal te mikken, iets wat wonderwel lukte.
Ook in de klascompetitie waren ze een dodelijk aanvalsduo. Hakje van Jo naar Michel en een vlammend schot in de winkelhaak. Waarna ze elkaar juichend in de armen vielen.
Zo transformeerden de laatste twee jaren lagere school van licht traumatische ervaring naar een speelse periode van ondeugende ontdekking.
We schrijven eind jaren ’70, het eerste middelbaar diende zich aan.
De twee verse boezemvriendjes belandden in 1Ac, de Franskiljonse maatjes van Michel in 1Aa.
Je had nu veel verschillende leerkrachten, je moest al eens van lokaal veranderen en er waren geen vaste plaatsen meer, maar voor de rest veranderde er niet veel. Die ‘grote’ overstap naar het middelbaar viel heel goed mee, en Michel zat nog steeds elk lesuur naast me.
Tot, de tweede week van september, King Kong plots de klas binnenkwam.
Het is nu minder de gewoonte, maar destijds hadden de meeste leraars en studiemeesters een bijnaam. Dat ging van Bobo tot Fozzy Bear.
Studiemeester King Kong kwam een mededeling doen. U begrijpt wel dat deze man beschikte over een vanzelfsprekend natuurlijk gezag.
Streng keek ie op zijn papiertje, en bulderde:
“ Michel B, wie is dat ? “
Michel zat naast me, en stak z’n hand op. Het leek me alsof ie minder verrast was dan ik dat z’n naam werd genoemd.
“Pak maar uw boeltje, ge moogt naar 1Aa.”
Een fractie van een eeuwigheid stond de wereld stil.
Michel nam z’n spullen, stak ze in zijn schooltas, en zonder me nog aan te kijken verdween hij uit de klas.
Een krop verbijtend bleef ik even naar de deur kijken.
Ik hoorde een licht geroezemoes op de bank na
ast me.
“Allez ! “ fluisterde iemand me toe.
Ik draaide m’n hoofd naar links en keek recht in de ogen van de grijnzende Filip W.
Naast hem zat Wim, die niet goed wist waar ie met z’n schaapachtige blik heen moest.
Maar het was Filip W die de hardvochtigste woorden uitsprak die ik ooit hoorde.
“Allez,…Begint ! “
Op die manier bereikte hij echter het tegenovergestelde van wat ie had verhoopt.
Ik viel nog liever dood dan m’n tranen te laten lopen.
Sedert 1954 is het volgens de AOC reglementering in Chateauneuf-du-Pape
bij lectuur van PvdW’ s artikel over de transformatie van een eerste wijn uit één appelatie naar de tweede uit een andere.
Vinejo s Wijnblog 