De Juravonturen van PvdW

Pas de problèmes” in de Jura 

In Bordeaux worden miljoenen liters wijn verstookt tot alcohol, in Beaujolais gaan dertig tot veertig wijnboeren per jaar failliet en in de Languedoc vallen tot wanhoop gedreven wijnboeren supermarkten binnen om er alle niet-Franse wijn aan gruzelementen te slaan. Een mens zou dezer dagen geneigd zijn een tussenkomst van 11.11.11 te vragen vooraleer een wijnboer te bezoeken. Het was dan ook met een zekere schroom dat ik vorige week aan wijnboer Rémi Treuvey uit Villette-lès-Arbois in de Jura vroeg “hoe het hier gaat in de streek”. Ik had me aan een jeremiade verwacht, maar dat viel nogal mee.

Rémi Treuvey en zijn beminnelijke echtgenote Céline behoren nochtans tot een risicogroep. Treuvey is pas getrouwd, heeft het bedrijfje van nauwelijks 3,5 hectare pas sinds 2003 van zijn ouders overgenomen en is bovendien volop bezig om de cuverie te verbouwen. De verbouwingen zijn zo grondig dat de vaten vin jaune, chardonnay, savagnin, trousseau, vin de paille en macvin naar een stoffig kamertje boven de cuverie verbannen zijn. “Het kost handenvol geld, maar we moeten vooruit hé”.

 

 

En de jonge Rémi kan zich nog meer “folietjes” veroorloven. “Ik werk nu samen met een geoloog. Mijn wijngaarden liggen erg versnipperd en ik heb gemerkt dat – méér nog dan de expositie ten opzichte van de zon – de ondergrond extreem belangrijk is voor een druif. Mijn geoloog bepaalt op welke plek ik het best welke druiven plant.”

Treuvey kan de diensten van zijn geoloog niet voor alle percelen gebruiken. “Ik lig hier een eindje verderop met een klein stukje wijngaard, pal west georiënteerd. Een catastofale ligging, zou je op het eerste gezicht denken. Maar de ondergrond van “Les Corvées” slaat kort voor de oogstperiode het beetje avondwarmte dat er dan nog komt perfect op, en geeft het nadien weer netjes af. Mijn trousseaudruiven (een typische Juradruif voor rode wijnen-pvdw) worden op die manier helemaal rijp en ik maak er een wijn van die makkelijk zes jaar bewaart. Niet ik of mijn geoloog hebben dat ontdekt, maar Koning Henri IV. Die reserveerde “Les Corvées” 400 jaar geleden al voor zichzelf.”
Tussen haakjes: die koning Henri was niet alleen op het gebied van wijn een levensgenieter. Hij hield er in de loop van zijn carrière tientallen maîtresses op na. Die stuurde hij manden met wijn uit de veroverde gebieden op, zodat ze die in Parijs konden proeven bij de klassieke gerechten van de hofkoks. En nog meer tussen haakjes: één van die maîtresses was Gabriëlle d’Estrée (links).

Zoals blijkt uit dit beeld (uit het tijdschrift Royals van 1594), was ze ook bezig met de promotie van mammografie voor de toenmalige actie “Allez Venez Contre Le Cancer”. Waarom moeten wij, arme Belgen, het dan al heelzeleven met – godbetert – Fabiola en Astrid stellen..?

Maar na deze kleine uitweiding (ik geef het toe: enkel en alleen bedoeld ten behoeve van de kijkcijfers van Vinejo’s blog) terug naar Villette-lès-Arbois. De crisis in de wijnbouwsector gaat zo te zien volledig aan de Jura voorbij. “Je moet weten dat wij hier nauwelijks 2% van onze wijn exporteren”, verklaart Rémi Treuvey dit fenomeen. “Zowat alle wijn die hier gemaakt wordt, gaat hier dus ook door de kelen. En als je niet afhangt van de export, heb je ook geen last van wereldwijnen die de markten overspoelen. De mensen hier koesteren hun wijnen. Dat komt natuurlijk ook omdat wij nichewijnen maken. Geen enkel ver land maakt ook maar iets wat op onze terroirgedreven chardonnay of onze vin jaune lijkt. Meer nog: vroeger werden we als klein grut minachtend bekeken door de Bourgondiërs, maar op een beurs in Beaune stelde ik vorige week vast dat de grote meneren van daar nu ook geïnteresseerd raken in onze wijnen en in onze manier van werken. Dat het daar bij de iets mindere goden ook volop kommer en kwel is, zal daar ook wel voor wat tussenzitten, zeker?”