Thuiskomen.
Kusjes geven.
Aan tafel gaan.
Waterzooi eten.
Wijntje proeven.
Blind.
Door vrouwtje gekocht.
Dit fantastische scenario werd geschreven voor een stukje uit de film ‘Vinejo’s life’.
Deze scène is een voorbeeld van de ‘kleine dingen van het leven’ die een mens gelukkig maken.
“ Hmmm. Fijne wijn. Gedistingeerd. Vanille, klein zwart fruit. Mooie lengte.
Zeker Frans. Maar geen Bordeaux. Zuidelijker. Het gevoel dat ik dit nog gedronken heb, maar ik kan hem niet echt thuisbrengen.”
Mijn hulplijn fluistert :“Zuidwest Frankrijk”
“Cahors, nee, Madiran zeker niet, Bergerac ( of is dit niet Zuidwest ), toch geen Buzet ?”
Wel dus.
Buzet.
En het toppunt is…ik had deze wijn al gedronken, meer zelfs, ik heb er nog twee van liggen.
Een coup de coeur uit de Guide Hachette die momenteel in promotie staat in de Contact GB (Baron d Albret 2000, 5,99 euro).
MAAR…ik herken de fles niet onmiddellijk. Het is een speciaal, bruin, groter en robuuster formaat met een veel stijlvoller ‘ design ‘ dan de flessen die ik kocht ( zie foto ). Het lijkt nu echt een ‘prestige’ cuvée, die de consument wel degelijk sneller naar de portefeuille doet grijpen.
Het oog wil ook wat.
Verkocht deze wijn niet goed genoeg in oorspronkelijke verpakking ?
Had men bij het begin al twee soorten flessen, of heeft men de overige flessen later gebotteld ?
Of sterker nog, heeft men de reeds gebottelde oude flessen overgegoten in de nieuwe ?
Vreemde zaak, maar het belangrijkste is…hier komt de Bond Zonder Naam weer op de proppen…
Het is de inhoud die telt !
En die is in beide gevallen 75 cl.
Én, oh ja, heel erg lekker.
Vinejo s Wijnblog 