Not at all quiet on the Western Wine front

Tijdstip: Zaterdag 1 april 2006 tussen 19.00 en 02.15 uur

Plaats : ten huize Vinejo

Aanwezigen ( in dalende leeftijd ): Franklin, Sint Canarus, Lucske Lambrecht, Vinejo, Gerten, Petrus67 en Brunello.

Programma :

1. Een Roze Aperitiefje

2. Het gezamenlijk proeven van een curiosum

3. Vier wijnen blind– zoek de druif

4. Vier wijnen blind — zoek het verband.

5.Twee wijnen blind — zoek uw lippen.

 

Hoewel een clublid beweerde speciaal voor de proeverij géén look gegeten te hebben,  werd de avond toch gestart met een mondspoelertje.

 

Domaine de la Tour du Bon, Bandol Rosé 2004, 37.5 cl, ( 5 euro ter plaatse) : Fris en frolijk , poerdroog, a bitje bitter op ’t eind.

La Tour du Bon is de Tom Boonen van de Roséwijnen.

En de Ronde van Vlaanderen is La Tour du Boone.

 

Vervolgens was er een curiosum beloofd.

Blind geschonken kon niemand de wijn echt thuisbrengen. Veel zuren, Bourgogneachtig, iets Grieks misschien ?

Franklin was de enige die durfde zeggen dat hij dit niet lekker vond.

Niet lekker ? Een echte Château Vinejo ?

Château Vinejo, cuvée Premier Avril

1/3 Domaine Cazes +1/3 Chateau Cafol +1/3 Entre 2 mers ( wit ! )

 

Tijd voor het échte curiosum. Met dank aan Kurt, die me deze fles bezorgde. 

Domaine Tempier Cuvée Spécial, Bandol 1987

Bij openen vreesde ik het ergste. Een MEGAmuffe ( ja, ik heb 2 tienerdochters… ) walm kroop na 19 jaar boosaardig uit de fles.

Terwijl ik de wijn uitschonk bezweerde ik elke proever dan ook om de wijn enige tijd te geven in het glas vooraleer er aan te ruiken.

En HA LE LUH JA !

De stoffige stank verdween en er kwam een zoeterig, portoachtig bouquet voor in de plaats. Ook in de mond vertoonde de 19 -jarige wijn van Bandolgrondlegger  Lucien Peyraud nog een verbazende molligheid die iedereen kon charmeren.

 

Tijd voor het echte werk : Vier flessen blind, zoek de druif.

 

Château St Gayan, Gigondas 2000 ( 12.5 euro , ter plaatse ) : relatief donkere kleur, weinig evolutie. Heel kruidige neus, wild aroma van zwart fruit en kruiden, munt en laurier. Evenwichtig in de mond, mooie lengte en alweer dat sexy spel tussen fruit en kruiden.

Enkelen dachten aan Syrah ( niet onjuist ), maar de hoofddruif ( 80% Grenache ) werd niet gevonden.

Brunello kon het oogstjaar niet voorspellen, maar stelde  wel met enige zekerheid dat de oogstmaand september, of maximum oktober moest geweest zijn…

 

Domaine Capmartin, Madiran 2001 (  5 euro, koopje GB ) : Inktzwarte kleur, totaal ondoorzichtig.

In de neus was het sluitingsdag, hoewel er toch een aantal zwartfruitige moleculen uit het glas konden ontsnappen. Een uitgebalanceerd mondgevoel met braambessen en een exotische toets konden niet verhinderen dat deze wijn unaniem als minste van de avond werd beschouwd.

Tiens, de goedkoopste wijn was ook de minst goede. Zou er dan toch een sterk verband zijn tussen de prijs en de kwaliteit van wijn ? 

Gerten slaagde erin zowel de druif ( Tannat ), de appellatie als het wijndomein correct te raden.

Een ware tour de farce ( geen typfout, 1 april ! )

 

Beaune 1r cru les grèves ( Moillard ) 1997 ( colruyt koopjes 22 -= 16 euro ) : Een onstuimige neus die een Belgische ( dus natte ) boswandeling opriep. LL ontwaarde onmiddellijk de typische putjesgeur, wat iedereen de put, eh de pap in de mond gaf voor de bepaling van het druivenras, Pinot Noir. 

En in die mond was dit een ware stampij van bos en hei, een heel lekkere Bourgogne, perfect op dronk.

 

Château Guibot-La Fourfieille, Puiseguin St Emilion 2000 ( Colr. koopjes  14 = 11,9  €)

Volronde, zoeterige geur van rijpe pruimen en kruiden. In de mond zwart fruit, drop en vanille, heel zwoel en vol, lekker lang met rijpe tannines die het geheel een prachtige structuur geven.

Enkelen dachten aan Cabernet Sauvignon maar Brunello scoorde best door op Merlot te gokken.  

Een schitterende wijn die vele Pomerols een neus kan zetten, en die dan ook door iedereen als de lekkerste van de vier werd beschouwd..

 

En toen moest het hedonistische deel nog beginnen…